คำสอนยาย

ถ้าเราอยู่ในธรรม เราดูคนทางธรรมให้ออก แล้วเราก็จะสามารถดูคนทางโลกออกได้ไม่ยากเลย เพราะโลกหยาบกว่าธรรม ถ้าเรายังไม่สามารถทำได้ในชาตินี้ ในขณะที่เราต่อสู้ถึงที่สุดแล้ว ก็ให้คิดว่าชาติต่อไปเราต้องชนะ เราต้องชนะให้ได้ แล้วสร้างบุญในชาตินี้ให้มาก ให้หนักกว่าเดิม ให้แก้ไขที่ตัวเราเอง ให้สร้างบุญ สร้างความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ในตัวเราให้หนักยิ่งขึ้น แล้วเราจะเป็นผู้ชนะ ๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

เออ ! ช่วยกันทำเอาบุญ พวกเรายังหนุ่มยังสาวมีกำลัง ช่วยกันทำงานให้พระศาสนา ทำกันแล้วก็อธิษฐานให้ได้บุญเยอะ ๆ ใครตั้งใจมากก็ได้บุญมาก ใครตั้งใจน้อยก็ได้บุญน้อย ชาติหน้ายายจะดูหน้าคนแล้วระลึกชาติว่าใครทำอะไรมา ชาตินั้นชื่ออะไร ๆ มาจากไหน ชาตินี้ก็ทำได้ แต่ขี้เกียจ กิเลสมันยังหนาอยู่ ชาติหน้ายายมองปุ๊บ สว่างโล่งเลยล่ะ พอยายจะลงมาเกิด ยายจะตามพวกเราลงมาอีก ตามมาให้หมด ยายจะขนไปหมดนั่นแหละ ไปสวรรค์ก็เอาไปให้หมด ไปนิพพานก็เอาไปให้หมด จะลงมาเกิดสร้างบุญ ก็จะตามลงมาให้หมด ๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

ยอมแพ้อะไรก็ยอมเถิด แต่อย่ายอมแพ้เรื่องบุญก็แล้วกัน 11 กุมภาพันธ์

พวกเราอยู่ที่วัด การที่เราเข้าวัดนี่ ต้องเสียสละ ทุกสิ่งทุกอย่างทางโลก จึงเข้ามาอยู่วัดได้ เมื่อเรามาอยู่วัดแล้ว ต้องพยายามทำความดี ต้องคิดว่า เสียสละทางโลก แล้วเข้ามาอยู่วัดก็เพื่อมาทำความดี ต้องทำความดีสุดชีวิตของเราทีเดียว ให้สมกับความตั้งใจของเราที่มาอยู่วัด งานทุกอย่างต้องช่วยกันทำ ช่วยกันดูช่วยกันแล อย่าละเลยหน้าที่ คิดเสียว่าเป็นงานของเรา ทั้งนั้น อย่าคอยเกี่ยงว่า ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แล้วทำเป็นไม่สนใจ อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ทำไปเถอะ เราทำเราก็ได้ คนอื่นเขาก็ไม่ได้ เราทำก็เป็นสมบัติติดตัวเราไป ของเหล่านี้จะติดตัวเราไปข้ามภพข้ามชาติ ยายบอกให้ เราได้จริง ๆ นะ เพราะเราทำ ทุกอย่างในวัดนี้เป็นของศาสนา เป็นของพระพุทธเจ้า เราทำอะไร ๆ ก็เป็นบุญไปหมด จะงานเล็กงานใหญ่ ก็เป็นบุญทั้งนั้น เมื่อมีงาน ก็ร่วมกันช่วยกันทำงาน…

เมื่อเราเข้าวัด ก็มุ่งหวังอย่างเดียว คือ เพื่อมาสร้างความดีให้มากๆ มาเอาบุญนั่นเอง มาเพื่อที่จะทำประโยชน์ให้แก่ตัวเองแท้ ๆ ฉะนั้นต้องตั้งใจทีเดียวว่า เราจะต้องทำความดีให้สุดชีวิต เพราะว่าเราได้เสียสละเวลา สละโอกาส ทุ่มเททุกอย่างมาแล้ว ก็ให้ตักตวงบุญกุศลให้เต็มที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๕

งานทุกอย่างยายวางแผนมาตลอด แม้การสร้างศูนย์พุทธจักรฯ ยายก็วางแผน ต้องทำให้ดี ดีทุกอย่าง แล้วยายก็ตั้งโรงทานขึ้นมาได้ ที่ยายตั้งได้ เพราะยายดูตัวอย่างจากหลวงพ่อวัดปากน้ำ เห็นหลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเลี้ยงพระ เลี้ยงคนได้มาก ท่านทำได้ ท่านมีความสุข ท่านได้บุญมาก แม้ท่านจะละโลกแล้ว ท่านก็ยังได้บุญอยู่ทุกวัน ยายก็อยากได้บ้าง คิดว่าเมื่อมีสำนักแล้ว จะตั้งโรงทานให้ได้ แล้วยายก็ตั้งได้จริง ๆ เมื่อทำได้ยายก็ดีใจ คนอื่น ๆ เขาก็อยากตั้งเหมือนกัน แต่ตั้งไม่สำเร็จ เพราะเป็นของยาก ขนาดคุณยายทองสุข ท่านไปสอนที่ไหน ๆ ท่านเทศน์เก่ง เก่งขนาดที่ว่า พระมหาเปรียญประโยคสูง ๆ สู้ไม่ได้ ท่านเก่งขนาดนี้ ท่านยังตั้งโรงทานไม่สำเร็จเลย เพราะยากอย่างนี้ ยายนึกอยากจะตั้ง ยายก็นึกถึงบุญเป็นใหญ่ เวลานั่งเข้าที่ก็อธิษฐานเอาบุญมาช่วยทำ…

เอาบุญไปเยอะ ๆ นะ เดี๋ยวชาติหน้าเกิดมาเจอยาย ยายจะจำได้ เจ้าคนนี้ตอนนั้นยายให้มันมาเอาบุญมันไม่เอา ตอนนี้บุญมันนิดเดียว ตามเขาไม่ทัน ตอนนี้เราไม่เห็นหรอกว่า เราทำแล้วได้อะไรไป พอตายไปถึงไปเห็นว่าเรามีบุญมีบาปมากน้อยเพียงไร กายหยาบ ๆ นี้มองไม่เห็นของละเอียด จึงไม่รู้ว่าบุญบาปมีจริง แต่พอตายไปแล้ว หลุดออกจากกายหยาบ ทีนี้ล่ะถึงเห็นดวงบุญดวงบาปของตัวเองว่ามีมากน้อยแค่ไหน ๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

จะทำอะไรต่าง ๆ ให้นึกถึงบุญ ให้อยู่ในบุญ ถ้าเรามีบุญ สิ่งนั้นก็จะสำเร็จได้ด้วยบุญ เรามีบุญเป็นที่พึ่ง ให้นึกถึงบุญให้มาก ๆ ทุกอย่างจะสำเร็จ ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

ให้ตามน้อง ๆ มาเอาบุญกันนะ สงสารกลัวว่าเขาจะตกนรก ตามเขามาเอาบุญกันเถอะ จะได้มีโอกาสไปสวรรค์ ไปนิพพานได้ ๒๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

เออ ! เราเอาบุญในครัวไปอย่างนี้แหละ แล้วชาติหน้าจะได้อยู่แนวหน้า อยากอยู่ข้างหน้า หรือข้างหลังล่ะ ? ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

กว่าจะสร้างศูนย์พุทธจักรฯมาได้ ยายรบกับคนมาก ตั้งแต่มาอยู่ใหม่ ๆ ก็ต้องรบกับพวกขโมยเรือ จนมาถึงตอนนี้ ยายก็ต้องมารบเรื่องอื่นอีก ยายไม่มีอะไร ยายมีแต่ความบริสุทธิ์ใจเท่านั้น ยายจะนึกถึงบุญ นึกถึงบารมีที่ยายสั่งสมมาในอดีต นึกถึงบุญที่ได้ทำในปัจจุบัน และบุญที่จะได้จะเกิดตามความตั้งใจสร้างความดีในอนาคต ยายจะนึกรวมเอาบุญนี้แหละ ยายเอาบุญมาสู้กับเขา นี่แหละเรียกว่า หาบุญได้ ใช้บุญเป็น เราต้องช่วยตัวเอง ทั้งสากลโลก ทั้งจักรวาล ไม่มีใครช่วยยายได้ ยายต้องช่วยตังเอง ช่วยยังไง ? ก็เอาความดีใส่ตัว ล้างความชั่วให้มันหมดไป หาบุญใส่ตัวเอง ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

เวลายายคุยกับใคร ใจยายบริสุทธิ์ ใจยายจะจรดอยู่ในบุญ จรดอยู่ในธรรม ไม่มีโลภ โกรธ หลง อยู่ในใจ ใจยายบริสุทธิ์ ยายจึงดูคนออก ยายดูคนออกว่า ใครเป็นโรคอะไร แล้วใจยายก็มีแต่เมตตาแนะนำไป เวรกรรมมันร้ายอย่างนี้ ยายก็บอกก็เตือนเขาไป ยายก็ได้บุญแล้ว แต่เขาจะทำตามหรือไม่ก็แล้วแต่เขา เป็นกรรมของเขาเอง ๑๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๔