คำสอนยาย

ยายยึดบุญเป็นใหญ่ ยายรักบุญ รักบุญมากที่สุด เพราะบุญช่วยยายได้ คนยังมีกิเลส เดี๋ยวก็ดีบ้าง เดี๋ยวก็ร้ายบ้าง ยายยึดบุญของยายเป็นที่พึ่ง ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๔

การทำทานเป็นเสบียง การทำสมาธิทำให้หลุดพ้น ต้องทำให้มาก ๆ กว่าเราจะได้บุญ ต้องมีความเพียรพยายาม กว่าจะได้บุญต้องมีศรัทธา มีเนื้อนาบุญ มีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อม จึงจะทำบุญได้ เมื่อทำบุญยากอย่างนี้ ต้องอย่าให้บุญหกบุญหล่นไป ใช้บุญให้เป็น เพราะบุญจะนำเราไปสู่ความสุขได้ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๒

ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับกำลังบุญ มีบุญอย่างเดียว อะไร ๆ ก็สำเร็จทั้งหมด เกิดมาในชีวิตนี้ ยายตั้งใจจะสร้างบารมีให้ดีที่สุด ยายกลัวอยู่อย่างเดียวคือ กลัวว่าบุญจะน้อยกว่าคนอื่นเขา เพราะฉะนั้นตลอดเวลาที่สร้างบารมีมาในชาตินี้ ยายจึงตั้งใจมาก มีความเพียรมาก ไม่อยากแพ้ใคร ไม่อยากอยู่ข้างหลังเขา อยากอยู่แนวหน้าของการสร้างความดี ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

เมื่อเกิดเรื่องหนัก ๆ ขึ้น ยายจะนึกถึงบุญ นึกถึงบารมีตลอดเวลา นึกถึงความดีที่เคยสร้างมา จะกี่ภพกี่ชาติ ก็ตาม นึกถึงบุญทั้งหมดให้มาช่วย ให้งานที่ทำนี้สำเร็จสมใจปรารถนา เรื่องบุญเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อบุญเรามากแล้ว ก็ชนะได้ ฉะนั้นมีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่เคยหวั่นไหวเลย ยายอยู่ในบุญเสมอ เหมือนกับว่าในครัวขาดข้าวของเครื่องใช้ ยายก็อยู่ในบุญ ตามสมบัติตลอดเวลา เอาสมบัติจักรพรรดิมาใช้ ให้เหลือกินเหลือใช้ คำว่า ?ไม่มี? อย่าได้รู้จัก อะไรเกิดขึ้นก็ตาม ยายก็อยู่ในบุญ เรื่องต่าง ๆ เกิดขึ้นก็เพียงแค่บ่นภายนอก เพื่อให้เขารู้เท่านั้น แต่ใจอยู่ในบุญ ไม่ได้ยุ่งไปด้วย ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๒

แม้ยายป่วย ก็อยู่ในบุญมาก ไม่ทิ้งบุญเลย วันหนึ่งป่วยใหม่ ๆ ยายมองดูธรรมะของยาย แล้วเห็นพระธรรมกายใสมาก ๆ ใสที่สุด สว่างที่สุด ก็มองธรรมะของยายไปเรื่อย ๆ พอลืมตามองดูโลกตอนกลางวัน ยังเห็นว่ากลางวันมืดเลย เพราะฉะนั้นธรรมะนี่สำคัญที่สุด ให้พวกเราจำคำยายไว้ให้ดี แล้วพยายามนั่งธรรมะให้มาก ๆ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๕

คนเราจะทำอะไร ต้องนึกถึงฐานะตัวเอง ดูบุญของตัวเอง ต้องดูทุนเก่าที่เราทำมา จะทำอะไรอย่าให้เกินฐานะ ทำให้พอเหมาะพอสมกัน จึงจะควร ถ้าอยากเป็นใหญ่ ต้องใหญ่ด้วยบุญ อย่าเป็นใหญ่ด้วยกิเลส ถ้าใหญ่ด้วยบุญ ถึงจะเป็นใหญ่ได้อย่างแท้จริง แต่ถ้าเป็นใหญ่ด้วยกิเลสจะต้องหกคะเมนตกลงมา เสียท่าเสียทีไปเลย เรื่องนี้ก็เป็นกันมาก ดูอย่างพระเทวทัต เป็นต้น พอทำอะไรได้สักหน่อยหนึ่ง ก็อยากดังอยากเด่น โดยไม่ดูพื้นฐานของตัวเองว่า สร้างพื้นฐานความดีมามากน้อยแค่ไหน มองดูแค่ปลายเหตุนิดเดียว เหมือนกับการสร้างบ้านที่พื้นฐานไม่ดี พื้นฐานทำไว้แค่นิดหน่อย แต่พอสร้างบ้านไปแล้วอยากได้ใหญ่ ๆ โต ๆ ในที่สุดบ้านนั้นก็มีแต่พังอย่างเดียว จะเอาอย่างยายเดี๋ยวนี้ได้อย่างไร เพราะเขาไม่รู้ว่า ยายอดทนมามาก ทำความดีไว้ในอดีตมากมาย จนความดีเป็นภูเขา ที่ยายได้ดีมีชื่อเสียง มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ก็เพราะความดีที่สร้างไว้ในอดีต ๑๒ มกราคม พ.ศ.…

น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อย ๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด ถ้าปฏิบัติไปเรื่อย ๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อย ๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาด อย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมาก ๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำเราก็ได้ จงสู้สิ?สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมาก ๆ ไว้ก่อน เราทำทุก ๆ…

ชาตินี้ยายกลัวอยู่อย่างเดียว กลัวว่าจะได้บุญน้อย บุญจะแพ้คนอื่นเขา เพราะว่าถ้าเรามีบุญมากแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนาก็สำเร็จ ที่จะทำก็สำเร็จทุก ๆ อย่าง ใครมาขวางไม่ได้ ด้วยอำนาจบุญ เพราะฉะนั้น การมีบุญมากเป็นสิ่งที่ดีที่สุด จะทำสิ่งใดก็ทำได้ทุก ๆ อย่าง แล้วก็สำเร็จทุกอย่างด้วย ๓๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๙

ยายไม่อยากอยู่บนสวรรค์นานเกินไป อยากเกิดมาในโลกมนุษย์เร็ว ๆ เพื่อจะได้สร้างบารมีมาก ๆ ต่อไป ๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๒๐

บุญในอดีตเรามีมากหรือน้อย จะส่งผลให้เป็นไปในปัจจุบันนี้ ถ้าบุญในอดีตเราทำมา ๑๐ ก็ส่งผล ๑๐ ทำมา ๑๐๐ ก็ส่งผล ๑๐๐ บุญที่เราทำในปัจจุบันนี้ส่งผลในปัจจุบันเพียง ๑๐?๒๐ % ของบุญที่ทำ แต่จะส่งผลเต็มที่ในอนาคต ทำให้ชาติหน้าของเราจะดีมาก ด้วยผลบุญในปัจจุบัน ดังนั้น เราต้องหัดมักน้อยให้มาก ๆ ถ้าเรามี ๑๐๐ ใช้ ๑,๐๐๐ ไม่นานก็วิบัติ แต่ถ้าเรามีบุญ ๑,๐๐๐ ใช้แค่ ๑๐๐ ไม่นานบุญก็ต้องส่งผลมากขึ้น เมื่อได้มากขึ้น ก็ให้วางใจเป็นอุเบกขา อย่าโลภ จงคิดว่า นั่นเป็นบุญที่ส่งผล แล้ววางใจเฉย ๆ ๑๖ สิงหาคม พ.ศ.…

ผู้ที่จะสร้างบารมีไปกับยาย หรือไปเกิดร่วมกัน สร้างบารมีร่วมกันไปได้ตลอด จะต้องเป็นผู้มีใจสะอาด คือจะทำอะไรก็ตาม ก็ตั้งใจเอาบุญจริง ๆ ทำเอาบุญอย่างเดียว คนใจสะอาดเท่านั้น จึงจะอยู่ใกล้ยายได้ ถ้าใจสกปรกก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ เหมือนน้ำอยู่รวมกับน้ำมันไม่ได้ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

เราอย่าคิดนะว่า อยู่ใกล้ยายแล้วจะได้บุญมาก คนที่จะได้บุญมากคือ คนที่นึกถึงบุญได้เท่านั้น เราต้องพึ่งบุญ พึ่งอย่างอื่นไม่สำเร็จหรอก ยายจะบอกให้